تفلیس - شرکت خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی هامون آرال

گرجستان کشوری در قفقاز است که پایتخت آن شهر تفلیس است. گرجستان کشوری است که در منطقه اوراسیا قرار دارد و مرز میان اروپا و آسیا است. گرجستان در میانه و غرب قفقاز جنوبی (ماورای قفقاز) واقع شده است و از شمال با فدراسیون روسیه، از شرق با جمهوری آذربایجان، از جنوب با ارمنستان، و از جنوب غربی با ترکیه هم مرز است و در غرب هم با دریای سیاه همسایه است.

گرجستان حکومت ، جمهوری دموکراتیک و سکولار است. رئیس جمهور کنونی کشور میخائیل ساکاشویلی است که رابطه نزدیکی با غرب دارد و خواهان عضویت گرجستان در ناتو و اتحادیه اروپا می‌باشد. و با روسیه برسر دو جمهوری خودمختار آبخازیا و اوستیای جنوبی – به ویژه پس از جنگ سال ۱۳۸۷ – اختلافات فراوانی دارد. نام بین‌المللی گرجستان، جرجیا (Georgia) می‌باشد که در بیشتر جهان به این نام خوانده می‌شود. این کشور دارای دو جمهوری خودمختار آبخازیا و اوستیای جنوبی (به گرجی: منطقه تسخینوالی) است که در شمال کشور و در همسایگی روسیه هستند و اکنون این دو منطقه با پشتیبانی روسیه اعلام استقلال کرده‌اند.

گرجستان تاریخ و فرهنگ پربار و کهنی دارد و از نخستین کشورهایی است که مسیحیت را به عنوان دین رسمی کشور برگزید (در سده‌های چهارم و پنجم میلادی). تاریخ و فرهنگ گرجستان با ایران مشترکات بسیاری دارد چراکه این کشور مدتها جزئی از ایران بوده است. در دوره صفویه، مادر بیشتر شاهان، گرجی بودند و گرجی‌ها در بسیاری از مناصب کشوری و لشکری حضور داشتند. در سال ۱۱۹۲ هجری خورشیدی (۱۸۱۲ میلادی/۱۲۲۸ قمری) طبق پیمان‌نامه گلستان، گرجستان رسماً از ایران جدا شد و به خاک روسیه تزاری پیوست. گرجستان در دی ۱۳۷۰ (دسامبر ۱۹۹۱) از شوروی استقلال یافت. گرجستان کشوری کوهستانی و پرباران می‌باشد که پهناوری آن ۷۰۰/۶۹ کیلومتر مربع (۱۲۱ام) است و جمعیت آن ۶/۴ میلیون تن (آمار ۱۳۸۷) می‌باشد. بیشتر مردم گرجستان مسیحی هستند و ۸۴ درصد آنان از نژاد گرجی هستند که به زبان گرجی سخن می‌گویند، این زبان خط ویژه خود را دارد.

آقا محمدخان قاجار پس از به قدرت رسیدن به قفقاز لشکر کشید و تفلیس را تسخیر کرد. پس از فتح شهر ۱۵ هزار تن از مردم بیگناه را کشت و خانه‌ها و کلیساها را نیز خراب کرد و دهها هزار گرجی را به اسارت گرفت. این رخداد سبب تنفر شدید مردم گرجستان از ایران شد و یکی از زمینه‌های معنوی جدایی گرجستان از ایران گشت. در زمان فتحعلی شاه قاجار و پس از شکستهای پیاپی سپاه ایران به فرماندهی عباس میرزا از روسیه تزاری و در پی پیمان نامه گلستان، گرجستان رسما از ایران جدا شد و ضمیمه خاک روسیه شد. از آن زمان زبان روسی به عنوان زبان رسمی گرجستان در مدارس و ادارات اجباری گردید.

شرق گرجستان پس از اسلام در دوره‌های صفویه و افشاریه نیز جزئی از ایران بوده است. در دوره زندیه به دلیل از میان رفتن مرکزیت سیاسی ایران، هراکلیوس حاکم گرجستان ابتدا اعلام استقلال کرد و پس از چندی خود را زیر پوشش روسیه تزاری قرار داد.

پادشاهی‌های گرجی در دوره‌های باستانی، یعنی ایبریا در شرق کشور و اگریسی در غرب، از نخستین کشورهایی بودند که به ترتیب در ۳۱۷ و ۵۲۳ پس از میلاد، دین مسیحیت را دین رسمی خود ساختند. پادشاهی ایبریا دیری نپایید و بزودی بخشی از شاهنشاهی ایران گشت. اگریسی صحنه رقابت ایران و بیزانس گشته و گرجستان غربی دست به دست می گشت.

طبیعت گرجستان گوناگون است: این جمهوری با نواحی ناهموار مشخص می‌شود و دو سوم آن کوهستانی است؛ بلندترین قله این کشور با بلندی ۵۰۶۹ متر بر فراز کوه شخارا قرار دارد. گرجستان غربی دارای اقلیم مرطوب جنب مداری است، در حالی که در گرجستان شرقی خشک یا معتدل مرطوب است. منابع طبیعی جمهوری شامل زغال سنگ، نفت، منگنز، فلزات غیرآهنی و معادن غیرفلزی است. از آب رودخانه‌های گرجستان در تولید برق و آبیاری زمین‌های کشاورزی نیز استفاده می‌شود.

جمهوری گرجستان شامل دو جمهوری خودمختار آبخازیا (در شمال غرب) و اوستیای جنوبی ( در شمال شرق) است. جمهوری خودمختار پیشین آجاریا در جنوب غرب کشور نیز در سال ۱۳۸۳ به استان تبدیل شد. گرجستان به ۶۵ ناحیه و مناطق روستایی تقسیم می‌شود و دارای ۱۳ شهر و چندین شهرک است که شامل شهرهای تفلیس، کوتائیسی، گوری، چیاتورا، روستاوی، پوتی، تقیبولی، زوگدیدی، تسقالتوبو، سوخومی، تقوارچلی، گاگرا، باتومی، و ۳۷ شهر کوچک، ۶۱ مرکز روستایی و ۴۵۰ روستا است.

جمعیت گرجستان در سال ۱۳۸۷، ۴/۶۳۰/۰۰۰ تن بوده است، که ۸۳/۸ درصد آنان از نژاد گرجی بوده اند که به زبان گرجی صحبت می‌کنند، این زبان دارای خط ویژه خود می‌باشد. سایر نژادهای ساکن در گرجستان؛ آذری،ارمنی روسی، آبخازی، و اوستیایی هستند.

سواحل گرجستان ( خواص درمانی ساحل سحر آمیز دریای سیاه )
اثر جادویی سواحل این منطقه بر انسان از زمان کهن مورد توجه مردمان بومی بوده است . اورکی Ureki منطقه ای است در غرب گرجستان و در کنار دریای سیاه. این منطقه از شمال ۱۵ کیلومتر با پوتی فاصله دارد و از جنوب ۶۰ کیلومتر با باتومی. سواحل این منطقه گلی و به رنگ قهوه است. از دیر باز مردم می دانستند که خاکهای ساحلی این منطقه شفابخش است. بسیاری از افراد از مناطق دورتر به اورکی می آمدند و گلهای ساحلی را به تن خود می مالیدند تا از خاصیت سحرآمیز آن بهره گیرند.آیا این باورها خرافات بود؟ دانشمندان در قرن نوزدهم پی بردند که ماسه های سواحل این منطقه دارای اثر مغناطیسی است. از دیرباز می دانستند که میدان مغناطیسی تاثیر خاصی بر روی ارگانیسم بدن انسان دارد. بعدها پژوشگران با تجزیه خاک این منطقه پی بردند که ترکیبات آن حاوی مواد معدنی با ترکیب ویژه ای است که سبب ایجاد میدان های مغناطیسی طبیعی می شود.پیشتر و در زمان شوروی سابق بسیاری از مردم از نقاط مختلف اتحاد شوروی به این منطقه می آمدند و چند روزی را در آن اقامت می گزیدند با این باور که سلامت آنها تا پایان عمر تضمین خواهد شد.بسیاری از بیماران هم در این منطقه اقامت می گزیدند تا درمان شوند.اکنون و در شرایط جدید گرجستان بسیاری از مردم جهان متوجه این منطقه شده اند. انگلیسی ها توجه خاصی به این منطقه داشته اند و در آنجا سرمایه گزاری کرده اند. چند تورگران انگلیسی هم برای جذب توریست از سراسر اروپا به این منطقه مشغول فعالیت هستند. سالانه هزاران جهانگرد و توریست از نقاط مختلف دنیا به اورکی می آیند و چند روزی را در آنجا اقامت می گزینند تا عمری را در سلامت و تندرستی بگذرانند. بویژه خانم ها به این منطقه علاقه بیشتری دارند چون باور بر این است که خاک این منطقه در سلامت پوست بسیار موثر است و نقش مهمی در زیبایی شخص دارد.اورکی دارای آب و هوای مرطوب و معتدلی است. میانگین دما ی آن در سردترین ماه سال یعنی ژانویه ۵.۸ درجه سانیگراد و در گرمترین ماه سال یعنی آگوست بیش از ۲۳ درجه است. سواحل اورکی عمق بسیار اندکی دارند و از اینرو مورد علاقه والدین دارای فرزندان می باشد. بومیان اورکی پوست تیره تری نسبت به مردم سایر مناطق گرجستان دارند و گرجی را با لهجه ای اندکی متفاوت نسبت به تفلیس صحبت می کنند. درختهای برگ سوزنی را در این منطقه فراوان خواهید دید و جالب آنکه گاه این درختان تا نزدیکی دریا نیز دیده می شود.اگر به گرجستان می روید حتماً مدتی را در این منطقه اقامت کنید و اگر به گرجستان رفته اید و تاکنون از اورکی بازدید نکرده اید باید بگویم که فرصت مهمی را از دست داده اید و لازم است که دوباره به این کشور سفر کنید.
تفلیس
شهر تفلیس پایتخت گرجستان، بزرگترین ، پرجمعیت ترین و مهمترین شهر این کشور می باشد. در گذشته نام رسمی شهر تیفلیس Tiflis بود و در مکاتبات اداری به این نام خوانده می شد. از سال ۱۹۳۶ نام رسمی شهر به همان نام محلی آن در زبان گرجی یعنی تبیلیسی Tbilisi تغییر پیدا کرد.تبلیسی از واژه کهن تپیلی Tpili بمعنای گرم گرفته شده است که ظاهراً به چشمه های آب گرم این شهر اشاره دارد. بنابراین می توانیم تفلیس را شهر چشمه های آبگرم هم بنامیم.خارجی ها در تلفظ نام این شهر گاه به اشتباه به آن تیبیلیسی Tibilisi می گویند در حالی که در نام واقعی شهر حرف ت ساکن می باشد.تفلیس که در مسیر جاده ابریشم واقع شده است همواره یک پل ارتباطی میان شرق و غرب بوده است. حتا امروزه هم تفلیس مسیر ترانزیت شرق و غرب است. این شهر در ۱۲۰ کیلومتری رشته کوه قفقاز بزرگ و ۲۵۰ کیلومتری دریای سیاه قرار دارد و با شهرهای تاشکند، استانبول، رم،بارسلون، بوستون، و شیکاگو هم عرض است . این شهر در دو طرف ساحل رود کر / کور (به زبان گرجی متکواری) در درون دره‌ای گسترده‌است. این رود که از کوههای کردستان ترکیه سرچشمه می‌گیرد به طول ۳۶ کیلومتر در شهر جاری است. سد اورتاچالا سرعت جریان آب را در مسیر شهر کاهش می‌دهد و رژیم آبی آن را تنظیم می‌کند . این شهر در مسیر خط لوله انتقال نفت از دریای خزر به اروپا قرار گرفته است و از این لحاظ هنوز نقش سنتی ترانزیتی بین شرق و غرب را ایفا می نماید.موقعیت جغرافیایی شهر بگونه ای بوده است که در سالهای مختلف زیر سیطره امپراطوری های گوناگونی قرار گرفته است و از این رو هم از تمدنهای غربی و هم از تمدنهای شرقی مایه گرفته است و این تنوع بخوبی در فرهنگ و معماری شهر خود را نمایان می سازد.امروزه شهر تفلیس یادآور انقلاب رز می باشد. تحولی که بدون خونریزی منجر به سرنگونی حکومت فاسد و خودکامه ادوارد شوارنادزه شد. ادوارد شواردنادزه توانست بعد از این تحول در خانه خود در این شهر با امنیت کامل به زندگی ادامه بدهد.در روایات و اسطوره های محلی بنای این شهر را به وختانگ گرگاسالی Vakhtang Gorgasali نسبت می دهند.شاه وختانگ در قرن پنجم میلادی هنگام شکار با چشمه ای آبگرم مواجه می شود و دستور ساختن شهری را در آنجا صادر می کند که به شهر چشمه های آبگرم معروف شده است. این روایت با کشفیات باستانشناسی سازگار نیست زیرا آثار بدست آمده از قلعه ناری نشان می دهد که در قرن چهارم نیز این منطقه شهری وجود داشته است. بنابراین شاه وختانگ را نه بیانگذار شهر تفلیس بلکه مرمت کننده و بازسازنده آن می دانیم.تفلیس در دوران حکومت افشاریه تحت نفوذ ایران قرار نداشت از اینرو آقامحمدخان قاجار در سال ۱۷۵۹ میلادی برای فتح این شهر به آن یورش برد.در این تهاجم مردم شهر قتل عام شدند و شهر غارت گردید.گفته می شود در این جنایت ۱۵۰۰۰ نفر به قتل رسیدند و بسیاری از روحانیون مسیحی به درون رودخانه کر انداخته شدند. این جنایت هنوز هم در حافظه تاریخی مردم تفلیس زنده است و درباره آن سخن می گویند.در آغاز قرن نوزدهم مردم گرجستان برای رهایی از سلطه حاکمان فاسد و جنایتکار قاجار خود را تحت سلطه روسها قرار دادند.در سال ۱۸۰۱ تفلیس بخشی از امپراطوری روسها بشمار می آمد.پس از رهایی از چنگال حکام جنایکار قاجار، رشد و توسعه شهر تفلیس آغاز شد. در نیمه نخست قرن نوزدهم جاده های ارتباطی ساخته شد که این شهر را به شهرهای دیگر قفقاز مانند ایروان، باکو، باتومی، پوتی و نیز به شهرهای مهم روسیه متصل می کرد.تفلیس در دهه پنجاه از همین قرن به یک مرکز مهم اقتصادی و فرهنگی تبدیل شد.شهری که بزرگانی چون ایلیا چاوچاوادزه Ilia Chavchavadze و الکساندر گریبویدف Aleksandr Griboyedov در آن زندگی می کردند.در سال ۱۹۱۸ یعنی یکسال پس از انقلاب کمونیستی شوروی، مردم قفقاز از شرایط نابسامان روسیه استفاده کردند و بار دیگر جنبش ها و حرکتهای استقلال طلبانه جان گرفت. در این دوران مردم تفلیس نیز توانستند خود را از زیر یوغ روسها خارج کنند . در دوره ای کوتاه یک حکومت مستقل در سرتاسر قفقاز شکل گرفت که تفلیس پایتخت آن بود و پس از آن نیز تفلیس مرکز جمهوری دموکراتیک گرجستان شد که یک جمهوری خودمختار بود.اما این دوران نیز دیری نپایید و در سال ۱۹۲۱ گرجستان بصورت یکی از جمهوری های شوروی درآمد و بار دیگر تفلیس زیر سیطره روسها قرار گرفت.در دوران کمونیستها هم رشد اقتصادی و فرهنگی تفلیس چشمگیر بود. در آن دوران صنایع مهمی در این شهر ایجاد شد و تفلیس یکی از مراکز مهم فرهنگی در شوروی بشمار می رفت.پس از فروپاشی شوروی و استقلال گرجستان تفلیس بصورت شهری مافیایی و جنایی ظاهر شد. در این زمان امنیت در شهر از بین رفت و اداره شهر درعمل توسط گروههای مافیایی و جایتکار صورت می گرفت. در دوران حکومت شواردنادزه دیکتاتور غربگرای گرجستان با انکه ثبات نسبی برقرار بود اما تفلیس همچنان یک شهر ناامن و مافیایی بشمار می رفت. در این دوران وضع اقتصادی این شهر بشدت به وخامت گرایید. تمام صنایعی که در دوران شوروی ایجاد شده بوند از کار افتادند و بیکاری و فقر فراگیر شد. گروههای مافیایی در آن سالها ماشین آلات کارخانه ها را به حراج گذاشتند و پول آن را به جیب خود می ریختند. بسیاری از ایرانی ها در آن سالها برای خرید این ماشین آلات ارزان گرجستان می رفتند.در سال ۲۰۰۳ مردم تفلیس توانستند با تظاهراتی سراسری و آرام در میدان آزادی این شهر و اطراف آن پارلمان گرجستان را تصرف کنند. در این حرکت که به انقلاب رز معروف گردید نیروهای امنیتی و نظامی هم به مردم پیوستند و با سقوط حکومت شواردنادزه دوران جدیدی آغاز شد. اکنون تفلیس شهری امن است که بسرعت بسوی توسعه پپیش می رود.
پارک آبی تفلیس
پارک آبی گرجستان در سال ۲۰۰۶ افتتاح شده و سرپوشیده نیست که برای ما ایرانیان از نیمه خرداد تا نیمه مهر ماه قابل استفاده است .
اسکیت روی یخ
یکی از تفریحات در تفلیس می باشد . یک سالن سرپوشیده و بزرگ که می توان با پرداخت ۱۲ هزار تومان ۲ ساعتی اسکیت بازی کرد . کنار سالن اسکیت نیز چند رستوران وجود دارد که می توان بعد از اسکیت بازی از غذاهای آن استفاده کرد .
کلیسای بزرگ و زیبای سامبا
کلیسای جامع سامبا روی تپه ای به نام الیا در کرانه چپ رود کورا در منطقه تاریخی آولاباری واقع شده است. ساختار این کلیسای جامع دربرگیرنده معماری نواحی مختلف گرجستان میباشدکه به کمک آن میتوانید با بخش مهمی ازتاریخ کشور آشنا شوید.( سامبا در زبان گرجی به معنای تثلیث میباشد.) این کلیسا شامل ۹ کلیسای کوچکتر میباشد و علاوه بر این ۵ کلیسای کوچکتر دیگر هم در طبقات پایینتر این بنای عظیم واقع شده اند.در ساخت این بنای عظیم از مواد طبیعی استفاده شده است. کف بنا بامرمر سنگ فرش شده است و از موزاییک جهت دکوراسیون آن استفاده شده است.نقاشیهای ساختمان تماما توسط گروهی از نقاشان زبردست کشیده شده است . بنای کلیسا شامل برج ناقوس، اقامتگاه پادشاه گرجستان ،کارگاه ، محل استراحت و اکادمی علوم دینی میباشد. کلیسای جامع مساحتی بالغ بر ۵۰۰۰ متر مربع را شامل میشود حجم اشغال شده بالغ بر ۱۳۷ متر مکعب بوده و در ارتفاع ۸۴ متری واقع است و ارتفاع ساختمانهای زیر زمینی کلیسا به ۱۳ متر میرسد.این بنا مهمترین و بزرگترین کلیسای جامع نه تنها گرجستان بلکه کل منطقه قفقاز جنوبی میباشد و جزو بزرگترین کلیساهای ارتودکس جهان به شمار میرود که در فاصله سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ میلادی به دستور اسقف اعظم گرجستان در قلب شهر تفلیس بنا شد. این کلیسا جزو اولین جاذبه های توریستی شهر به شمار میرود و به همین دلیل تحت هیچ عنوان دیدن آنرا از دست ندهید.
کلیسای سیونی
این کلیسای زیبا و باشکوه در کرانه راست رودخانه کورا واقع است و گفته میشود که شاه واختانگ گرگاسالی ( گرگ سر) در نیمه دوم قرن پنجم دستور بنای انرا صادر کرده است. در طی قرون بارها مورد تخریب واقع شده است ولی در سال ۱۱۱۲ دیوید چهارم معروف به دیوید سازنده آنرا از نو بنا نمود. در سال ۱۲۲۶ گنبد این کلیسا توسط شاه جلال الدین خوارزمشاه مورد تخریب واقع شد ولی به سرعت بازسازی گردید. در سال ۱۳۸۶ مجددا توسط تیمور لنگ که به گرجستان هجوم آورده بود مورد تخریب واقع شد ولی توسط شاه الکساندر اول بازسازی شد. در اوایل قرن ۱۷ میلادی که تفلیس مورد هجوم ایرانیها واقع شد این کلیسا نیز از گزند ایشان در امان نماند و باز تخریب شد ولی شاهان گرجی انرا دوباره بازسازی کردند. در سال ۱۶۶۸ اینبار زلزله بنای کلیسا را با آسیب مواجه نمود. در سال ۱۷۱۰ شاه واختانگ ششم بنای کلیسا را از نو ساخت ولی اخرین با باز توسط آقا محمد خان قاجار در سال ۱۷۹۵ تخریب گردید. در قرن ۱۹ کلیسا مورد تجدید بنای اساسی واقع شد و بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۸۳ نمای خارجی کلیسا توسط سنگهای تراشیده شده تزیین گردید. نقاشیهای داخلی کلیسا توسط گریگور گاگارین بین سالهای ۱۸۵۱ تا ۵۵ انجام شده است. در این کلیسا صلیب نینوی مقدس که مقدسترین نشان مسیحیت ارتودکس گرجستان است نگهداری میشود. گفته میشود که بنا کنندگان این کلیسا خود در اینجا به خاک سپرده شده اند.
دریاچه تفلیس
دریاچه تفلیس از شمال غربی تا جنوب شرقی شهر گسترش پیدا کرده است. این دریاچه از سال ۱۹۵۳ مورد استفاده واقع شده است. طول آن ۸.۷۵ کیلومتر ، حداکثر عرض آن ۱.۸۵ کیلومتر و مساحت آن ۱۱.۶ کیلومتر مربع میباشد. حجم دریاچه ۳۰۸ میلیون متر مکعب و حداکثر عمق ۴۵ متر و متوسط عمق آب ۲۶.۶ متر میباشد.در تابستان و پاییز بدلیل استفاده جهت آبیاری عمق آن ۷ تا ۱۰ متر کاهش میابد. مقدار املاح آن بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلی گرم در لیتر میباشد. آب این دریاچه توسط رودخانه ایوری تامین میگردد . آب این دریاچه جهت آبیاری ، پرورش ماهی، ورزشهای آبی ، آب شرب استفاده میشود و در فصل تابستان محلی برای استراحت و شنای اهالی تفلیس میباشد.
دریاچه لیسی
این دریاچه در شمال غربی شهر تفلیس واقع شده است و مساحت آن ۱۶ کیلومتر مربع میباشد. حداکثر عمق آن ۴ متر بوده و حجم آب دریاچه بالغ بر ۱.۲۲ میلیون متر مکعب است. آب دریاچه از باران ، برف و آبهای زیر زمینی تامین میشود. در بهار حداکثر مقدار و در پاییز حداقل مقدار آب را دارا میباشد. حداکثر دمای آب آن در تابستان به ۲۸ درجه سانتیگراد میرسد. آب دریاچه تا حدودی شور است. ۲۶۹۵ میلی گرم در لیتر املاح دارد. از این دریاچه جهت پرورش ماهی استفاده میشود و در تابستان مردم تفلیس جهت ماهیگیری و استراحت و شنا به کنار این دریاچه میایند.
دریاچه لاک پشت
این دریاچه بسیار کوچک در دامنه شمالی کوه مقدس واقع شده است و ارتفاع آن سطح دریا ۶۸۶.۷ متر بوده و توسط آب نهر وارازی تغذیه می شود. حداکثر عمق آن به ۲.۶ متر میرسد و در آنجا تله کابین هم دایر است.در فصل تابستان محل مناسبی جهت تمدد اعصاب و پیاده روی و استفاده از هوای پاک و باطراوت آن میباشد.
اسکی در گرجستان
اسکی بازی یکی از پرطرفدارترین تفریحات زمستانیاست.در گرجستان مکانهای مختلفی برای علاقه مندان به این ورزش وجود دارد که در اینجا برخی از انها را معرفی میکنم:
پیست اسکی گودائوری
گودایوریGudauri پیست اسکی با کیفیتی است در دامنه جنوبی کوههای بلند قفقاز، در شمال شرقی گرجستان و در نزدیکی شهر ییلاقی کازبگی یا ستپانتسمیندا. با دوساعت رانندگی میتوانید مسافت ۱۲۰ کیلومتری تفلیس به گودااوری را طی کنید. در گودائوری سه مسیراسکی رانی وجود دارد بطوریکه اسکی بازهای مبتدی تا اسکی بازهای حرفه ای میتوانند دراین منطقه اسکی بازی کنند. اقامتگاهها و هتل هایی با درجه های مختلفی در منطقه بناشده اند. گودائوری که در ارتفاع ۲۱۹۶ متری سطح دریا قرار گرفته است، تابستانها هم تفریحگاه ییلاقی جالبی است .
مستیا
ستیا یک پیست اسکی جدید است در کوههای منطقه سوانتیکه در ارتفاع ۱۵۰۰ متری قرار گرفته است. یک بزرگراه ۱۸۲ کیلومتری از تفلیس بسوی مستیا در حال ساخت است اما در حال حاضر ساده ترین را مسافرت به مستیا استفاده از هواپیما است. از تفلیس هفتهای دوبار پرواز توسط شرکت هواپیمایی کانادایی کن بوکر ایر Kenn Borek Air به مقصدفرودگاه مستیا وجود دارد. دو مسیر اسکی رانی درمستیا وجود. مسیر قرمز که وِزه اسکی بازهای حرفه است و طول آن ۲۶۰۰ متر است. مسیرآبی که برای اسکی بازهای کم تجربه تر ساخته شده است ۲۶۷۰ طول دارد و مسیر ۳۰۰ متری موسوم به موگویری Mugviiri ویژه اسکی بازهای مبتدی را نیز در بر دارد.
باکوریانی
باکوریانی که تا تفلیس ۱۷۱ کیلومتر فاصله دارد، شاید یکی از معروفترین مناطق گرجستان برای ورزش اسکی باشد. لوژ سوار ۲۱ ساله گرجستانی نودار کوماریتشاویلی، که در المپیک ۲۰۱۰ زمستانی در کشور کانادا جان خود را از دست داد، اهل باکوریانی بود. پیست اسکی باکوریانی دارای دو مسیر اصلی است. مسیر قدیمی این پیست تا تراپوما Tatrapoma line نام دارد که مورد تایید کمیته جهانی المپیک نیز قرار گرفته است. بخش سیاه این مسی ویزه اسکی بازان حرفه ای و با تجربه، بخش آبی مخصوص اسکی بازان متوسط و بخشی نیز برای مبتدیها در نظر گرفته شده است. از سال ۲۰۰۶ مسیرهای دیگری نیز برای اسکی ساخته شده است از جمله دیدولی Didveli که امکانات پیشرفته تری دارند.
مکانهای دیگر
گرجستان کشوری کوهستانی است و بطور کلی برای اسکی بازی مناسب است. پیست اسکی خولو Khulo در ۸۸ کیلومتری باتومی قرار گرفته است و پیست اسکی بتانیا در نزدیکی تفلیس نیز در حال تکمیل میباشد.
پارک کوه مقدس
این پارک مرتفعترین پارک شهر تفلیس و یکی از بزرگترین و جذابترین پارکهاییست که هر روزه بیشترین تعداد بازدیدکننده را به خود جلب میکند. این پارک در ارتفاع ۸۰۰ متری سطح دریا واقع است در حالیکه خود شهر در ارتفاع متوسط ۴۳۰ متری قرار گرفته است. این مکان در فاصله تقریبی ۷.۵ کیلومتری از مرکز شهر واقع بوده و مسیر آنرا با سواری در عرض ۱۵ دقیقه میتوان طی نمود. البته کوتاهترین مسیر برای ررسیدن به این پارک استفاده از تله کابین و یا قطار ریلی مخصوص این پارک است که بازسازی این دو مجموعه بعلاوه ساخت یک چرخ فلک عظیم(هم اکنون در حال کار ) و همچنین یکی از جاذبه های منحصر بفرد شهر یعنی ساخت مجموعه ای موسوم به کو ههای آمریکایی به عهده شرکت ” rakeen development ” گذارده شده است. در سال ۲۰۰۸ شهرداری تفلیس اداره این پارک را به مدت ۴۹ سال به این شرکت واگذار کرده است . هر ساله توسط شرکت بین المللی “TUV” نرمهای ایمنی وسایل و اسباب بازیهای این پارک مورد بازرسی قرار میگیرد. تا کنون حدود ۶۰ وسیله بازی و سرگرمی در این پارک تعبیه شده است. بر اساس وسایل و تجهیزات موجود در پارک این مکان به ۴ قسمت قابل تفکیک است :

۱- قسمت کودکان ۲- قسمت خانوادگی ۳- قسمت دهکده بازیها ۴- قسمت تجهیزت ویژه

مجسمه مادر گرجستان
اکثر کشورهای شوروی سابق مثل ارمنستان و گرجستان دارای این مجسمه هستند : بر فراز شهر تفلیس و بر بلندای این شهر ، مجسمه ای بسیار بزرگ نصب گردیده است که به ” کاترین دادا” و یا مادر تفلیس مشهور است ، تندیسی ۲۰ متری از آلومینیوم که تقریبا از هر جای تفلیس دیده می شود. این تندیس نشان دهنده زنی با شمشیری در یک دست و کاسه ای در دست دیگر است. کاسه برای پذیرایی از کسانی که با دوستی وارد گرجستان می شوند و شمشیر برای آن ها که با دشمنی می آیند .
نارین قلعه
این قلعه را در گرجستان با نام ” narighala ” میشناسند که به معنای قلعه کوچک میباشد . این قلعه یکی از قدیمیترین بناهای شهر تفلیس میباشد که بر فراز تپه ای که ناظر بر شهر تفلیس و رودخانه کورا میباشد و بین حمامهای گوگردی و باغ بوتانیک تفلیس قرار دارد در قرن ۴ تحت عنوان قلعه انتقام (შურისციხე) بنا نهاده شده است و بعدها توسط خاندان ” بنی امیه ” در قرن ۷ و بین سالهای ۱۰۸۹-۱۱۲۵ بدست شاه دیوید سازنده (شاه گرجی ) توسعه یافته است. در حیاط پایینی قلعه نیز کلیسای سنت نیکلاس واقع شده است. بنای کنونی قلعه که هم اکنون قابل مشاهده است بین قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی تجدید بنا شده است که در سال ۱۸۲۷ بدلیل زلزله قسمت اصلی دیواره های قلعه آسیب دید .
محله حمامهای قدیمی
این محله که بین مردم شهر معروف به محله حمامها میباشد در کرانه راست رودخانه کورا واقع شده و جزو قدیمیترین و تاریخیترین مناطق تفلیس به شمار می آید. علت ساخت حمامها در این منطقه برمیگردد به وجود چشمه های آب گرم طبیعی که در این منطقه به وفور یافت می شده است . بر اساس افسانه ها پادشاه کارتل (نام قدیمی پادشاهی گرجستان) یعنی واختانگ گرگاسالی (به معنی گرگ سر) در قرن ۵ میلادی و بواسطه کشف این چشمه های معدنی در زمان شکار علاقمند شد شهر جدیدی در اینجا بنا نهد که بواسطه گرم بودن آب چشمه ها بر این شهر نام تبیلیسی به معنای جای گرم نهاده شد. جهانگردان ، مورخان و جغرافیدانان معروفی در آثار به جامانده از خود در مورد وجود این چشمه ها سخن رانده اند . از جمله در قرن دهم جغرافیدان عرب به نام ” ابن هیکل ” و در قرن هیجدهم جهانگرد معروف ونیزی ” مارکوپولو ” ، بازرگان روسی ” واسیل گاگارا ” و همچنین ” واخوشتی باگراتیونی ” به این چشمه ها اشاره کرده اند. حمامهای بجا مانده در محله مذکور بر اساس معماری ایرانی بین قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی ساخته شده اند و همگی در مکان فوق الذکر و در مسیر باغ بوتانیک واقع گردیده اند .

لازم به ذکر است از این حمامها در قدیم نه تنها به منظور درمان بلکه برای تفرج و برگزاری جشنها نیز مورد استفاده قرار می گرفته است و حتی مادر شوهرها تازه عروسها را از نظر زیبایی در این مکان مورد ارزیابی قرار می داده اند .

میدان آزادی تفلیس (Freedom Square)
که با نام یروانErvan نیز شناخته می شود، واقع در شهر تفلیس در کشور گرجستان می باشد. این میدانی است که قبلاً میدان پاسکوویچ یریوانسکی Paskevich Yerevanski نامیده می شد و بعدا میدان لنین و در آخر میدان آزادی نام گرفت . این میدان به طور مختصر میدان یروان نیز نامیده می شد . پاسکوویچ یروانسکی یک سرهنگ روسی بود و این عنوان را به خاطر تسخیر شهر ایروان برای امپراطوری روسیه دریافت کرد . در مجاورت کناره شرقی میدان آزادی فضای باز کوچک با یک فواره موجود است . بین مجسمه پوشکین و آن فواره ، “کامو” به خاک سپرده شده است. کامو یک شخصیت معروف انقلابی بود ولی حالا سنگ قبرش در آن مکان مدفون شده و نامعلوم است . این میدان محلی برای تظاهرات توده های مختلف از جمله کسانی که برای استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی، انقلاب رز، و دیگران بوده است، می باشد. در سال ۲۰۰۵، میدان آزادی محلی بود که در آن رئیس جمهور وقت ایالات متحده ،جورج دبلیو بوش، و رئیس جمهوری گرجستان، میخائیل ساکاشویلی، خطاب به جمعیت صد هزار نفری، شصتمین سالگرد پایان جنگ جهانی دوم را جشن گرفتند .
موزه قوم نگاری فضای باز تفلیس
در نزدیکی کوتاسی (Kutaisi) در غرب کشور گرجستان واقع شده است. این مجتمع شامل کلیسای ویرجین می باشد که توسط پادشاه گرجستان در سال ۱۱۰۶ تاسیس شد و بعدها در قرن سیزدهم ، کلیساهای جورج و سنت نیکلاس نیز ساخته شد. پس از آن ، صومعه گلاتی برای مدت طولانی یکی از مراکز اصلی فرهنگی و فکری در گرجستان شد. آکادمی این صومعه به استخدام مشهورترین دانشمندان گرجستان ، متکلمان و فیلسوفان و بسیاری از دانشمندان فعال که در صومعه های مختلف ارتدوکس در خارج از کشور و یا در قسطنطنیه بوده اند، پرداخت. با توجه به کار گسترده انجام شده توسط آکادمی صومعه گلاتی، مردم آن زمان آن را به نام ” هلاس جدید ” و آتوس دوم” می خواندند. دیواره ها و سقوف این بنا پوشیده شده است از نقاشی ها و حکاکی های قرون ۱۲ تا ۱۷ میلادی. در این صومعه، یکی از بزرگترین شاهان گرجستان بنام دیوید به خاک سپرده شده است و در نزدیکی قبر وی ، دروازه گنجه وجود دارد که به عنوان غنائم توسط دمتریوس پادشاه در سال ۱۱۳۹ گرفته شده است. در سال ۱۹۹۴، صومعه گلاتی توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی شناخته شد.
باتومی
شهری بندری بر کرانه دریای سیاه و یکی از زیباترین شهرهای گرجستان می باشد . این شهر به سرعت در حال رشد است و تنوعی از زندگی شهری همراه با سرگرمی ها ، سواحل و پارک های زیبا را ارائه می دهد . باتومی در قسمت جنوب غربی گرجستان قرار دارد که مراودات تجاری این کشور با قاره اروپا نیز از این طریق صورت می گیرد.

بنابر روایات هردوت، سکاها از طریق آزوو(آزف) به ولایت باطوم آمده‌اند. باطوم در دوره هخامنشیان، از متصرفات پادشاهان هخامنشی شمرده می‌شد. این شهر در محل بندرگاه قدیمی رومی باتوس، که احداث آن را به آدریانوس نسبت می‌دهند، بنا شد. بعدها یوستی نیانوس از پادشاهان روم شرقی آنجا را تصرف کرد و پس از بنای دژ پترا در شمال آن، باتوس اهمیت خود را از دست داد و مدتی بعد، جزو متصرفات پادشاهان لز شد . در ۶۴۳م حبیب بن مسلمه، سردار مسلمان، گرجستان و از جمله باطوم را به صلح گشود و این شهر به دست مسلمانان افتاد. در اواخر سده ۱۰م، باطوم جزو حکومت متحد گرجستان شمرده می‌شد و پس از تجزیه امپراتوری گرجستان، امیران متاوارهای گوری در آنجا مستقر شدند. در سده ۱۵م، شهر و ناحیه باطوم مدتی در دست سلاطین عثمانی بود و از ۱۶۲۷م جزو متصرفات عثمانی شد و ظاهراً از همین دوره، اسلام در آنجا رواج یافت. در اوایل سلطنت سلطان احمد سوم مردم گرجستان شورش کردند و از پرداخت مالیات سر باز زدند، ولی شورش سرکوب شد و عثمانی‌ها در باطوم و چند جای دیگر قلعه‌هایی بنا نهادند. در زمان سلطنت عبدالعزیز عثمانی مسجد جامعی به نام عزیزیه در باطوم ساخته شد. در ۱۸۷۸م، قشون روسی بندر و شهر باطوم را تصرف کردند و در ۲۸ اوت همان سال، به موجب عهدنامه سان‌استفانو، باطوم به آنان واگذار گردید، امّا بعدها باز جزو گرجستان شد. در آوریل ۱۹۱۸م، قشون عثمانی باطوم را اشغال کرد و سال بعد سپاهیان انگلیس وارد آنجا شدند. در ژوئن ۱۹۱۹م، انگلیسی‌ها باطوم را تخلیه کردند. پس از آن جمهوری گرجستان تأسیس شد ولی بعد از مدت کوتاهی، سقوط کرد و حزب کمونیست قدرت را به دست گرفت و گرجستان جزو اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شد. در مارس ۱۹۲۱م، بر اثر معاهده‌ای بین دولت ترکیه و شوروی، قسمتی از گرجستان به نام قارص و اردهان به ترک‌ها واگذار شد و باطوم همچنان در گرجستان باقی ماند و در ۱۶ ژوئن همان سال، مرکز جمهوری سوسیالیستی آجارستان شد .

۱- قسمت کودکان ۲- قسمت خانوادگی ۳- قسمت دهکده بازیها ۴- قسمت تجهیزت ویژه

مجسمه یادبود مده آ (Medea statue)
سمبلی است از شاهزاده ای از اساطیر یونانی که در شهر باتومی در کشور گرجستان واقع شده است . شایان ذکر است نمایشنامه مده آ ( که فیلمی نیز بر اساس آن ساخته شده است ) از نخستین نمایشنامه های به جا مانده محسوب می شود . مده آ نام زنی در اسطوره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه ، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان ، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد. مده آ نام زنی در اسطوره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه ، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان ، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد.
باغ گیاه شناسی (Botanical Garden)
در ۱۰ کیلومتری شمال بندر باتومی قرار دارد و ۱۱۱ هکتار وسعت دارد. گیاه شناس روس آندری نیکلاویچ کراسنوف به کمک دو باغبان زبده گرجی آن را درسال میلادی ۱۸۸۰ بنیان گذاشت ورسما در۱۹۱۲ گشایش یافت. این باغ ۵۰۰۰ گونه گیاهی دارد که ۱۲۰۰ گونه آن رز است. اداره آن بعدها با آکادمی علوم گرجستان بود ولی از سال ۲۰۰۶ مستقل شده است. بخش های مهم باغ شامل بخش های : غرب آسیا، زلاند نو، آمریکای جنوبی، هیمالیا، مکزیک، استرالیا، مدیترانه، قفقاز، پارک ساحلی و باغ رز می باشد. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، باغ توسعه یافت و از سال ۱۹۲۵، به یک نهاد اصلی برای مطالعه فرهنگ دریایی نیمه گرمسیری مبدل شده است. در این باغ همچنین مقبره و خانه و تندیس باغبان اولیه گرجی وجود دارد. باغ گیاه شناسی باتومی یکی از بزرگترین باغ های گیاه شناسی جهان محسوب می شود.
بلوار باتومی
هرکس به باتومی می‌رود دیر یا زود خود را در حال قدم زدن در بلوار باتومی یا همان باتومیس بلواری -که پارکی به طول ١٫۵ کیلومتر است و مقابل ساحل اصلی کشیده شده- می‌یابد. این بلوار پر از مسیرهای پیاده‌روی، درختان زیبا و کافه‌هاو بار های زیبای ساحلی است. به همه‌ی این‌ها یک چرخ و فلک غول‌پیکر را هم اضافه کنید که منعکس‌کننده‌ی روح ِ زندگی ِ جاری در این بلوار است.همچنین در قسمتی از این بلوار فواره های زیبای موزیکالی قرار گرفته است که هر بیننده ای را مسحور خود می کند . بلار در سال ١٨٨۴ میلادی ساخته شده و در همان ابتدای امر چند گونه‌ گیاه و درخت کم‌یاب را هم در آن کاشتند. البته ساحل ِ این‌جا سنگلاخی است اما زیبایی‌های خودش را دارد و همیشه هم تمیز است. در قسمتهای مختلف این ساحل دوشهایی نیز تعبیه شده است . در تابستان از شدت ازدحام جمعیت تا حد انفجار می‌رود. اگر دنبال آب تمیزتر و جمعیت کمتر هستید باید یک مسیر کوتاه را تا جنوب شهر و گونیو کواریاتی رانندگی کنید.
میدان اِوروپاس
این میدان پهن و عریض، میدان مرکزی و اصلی باتومی به حساب می‌آید و از جمله خصوصیات آن می‌توان به فضاهای اختصاص یافته به فعالیت‌های ورزشی و همچنین فواره‌های موزیکالش اشاره کرد. بر فراز میدان یک یادبود برجسته – وبلنداز مدئا، کسی که باعث شد تا گرجستان به اروپا نزدیک شود وجود دارد که در سال ٢٠٠٧، شهردار باتومی از آن پرده‌برداری کرد. این یادبود که به هزینه‌ی دولت ساخته شده، یک مجسمه‌ی مدئا بر روی یک سکوی بلند است. ساخت آن حدود یک میلیون لاریِ گرجستان هزینه داشته و نام سازنده‌ی آن ، داویت خمالادزه است.
موزه هنر آجارا
مجموعه‌های این موزه، هنر گرجی را در بر می‌گیرد که شامل نقاشی‌های پیروسمانی، و النا آخولدیانی و همین‌طور نقاشی‌های اروپایی و روسی در سده‌‌های نوزدهم و بیستم میلادی است.
موزه‌ استالین
همان طور که می دانید استالین، یکی ازرهبران شوروی سابق، اهل گرجستان بود. استالین در گوری، یک شهر کوچک در گرجستان، به دنیا آمد. موزه‌ی استالین یک بنای سرگرم‌کننده است که بینندگان را با زندگی او آشناتر می‌کند. استالین بین سال‌های ١٩٠١ و ١٩٠٢ تنها چند ماه در این ساختمان ساکن بود. او در طی مدت اقامتش در باتومی، به سازماندهی کارگران قیرکار کمک کرد و یک مرکز چاپ هم راه انداخت. هرچند که او دو دهه بعد مشهور شد و هنگام اقامتش در باتومی، شاید فقط این کارگران قیرکار و کارمندان مرکز چاپ و پدر و مادر و اقوامش او را می‌شناختند. وسایلی از او به جا مانده که در این موزه به نمایش گذاشته شده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به تختی که او در آن می‌خوابید و همچنین یک حوله‌ی بیدخورده اشاره کرد .
مجسمه عشق در باتومی
Love Sculpture in Batumi نام اصلی این تندیس “زن و مرد” است ولی بیشتر به نام مجسمه عشق باتومی شناخته می شود، در کنار اسکله باتومی قرار دارد. این تندیس ۷ متری فلزی، مرد و زنی را نشان می دهد که دور از یکدیگر هستند بین ۸ تا ۱۰ دقیقه به هم نزدیک شده و یکی می شوند. سازنده آن تامارا کِوِه سیتادزه(Kvesitadze Tamara)، معمار، نقاش و مجسمه ساز گرجی است. در اصل منبع الهام ساخت این مجسمه داستان زندگی علی و نینو می باشد علی پسری مسلمان از کشور آذربایجان می باشد که عاشق دختری مسیحی به نام نینو میشود این عاشق و معشوق بخاطر دین های متفاوت از طرف خانواده های خود مورد مواخذه قرار گرفته و بالاجبار از یکدیگر جدا میشوند و پس از مدتی دق کرده و دنیای فانی را ترک میکنند تا در دنیای دیگر به یکدیگر بپیوندند.این مجسمه ها در واقع بیانگر روح علی و نینوست که در بهشت کنار ساحل زیبای باتومی به وصال میرسند جالب اینجاست که وقتی این دو مجسمه به یکدیگر میرسند مردم تماشاچی شروع به زدن سوت و دست به نشان شادی وصال میکنند . این مجسمه ها از ساعت ۹ تا ۱۲ شب روشن بوده و نور پردازی زیبایی در شب های افسونگر باتومی به نمایش میگذارند.وره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه ، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان ، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد. مده آ نام زنی در اسطوره‌ها و داستان‌های یونانی است که از اهالی منطقه کولخیس در گرجستان بود. زمانی که یاسون برای یافتن «پشم زرین» به کولخیس آمد. مده آ عاشق او شد و یاسون را در انجام شرط‌های سخت پدر و سرانجام ربودن پشم زرین یاری داد. آن‌ها با هم گریختند و ازدواج کردند. بعدها یاسون او را رها کرد تا با گلاوکه، دختر کرئون ازدواج کند مده آ از شدت رشک و خشم و گلاوکه و کرئون و فرزندان خود را کشت. این بنا برای زنده نگه داشتن این افسانه در شهر باتومی بر کرانه دریای سیاه ، در کشور گرجستان ساخته شده است. این مجسمه توسط رئیس جمهور گرجستان ، میخائیل ساکاشویلی، در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۷ پرده برداری شد.
باغ گیاه شناسی (Botanical Garden)
در ۱۰ کیلومتری شمال بندر باتومی قرار دارد و ۱۱۱ هکتار وسعت دارد. گیاه شناس روس آندری نیکلاویچ کراسنوف به کمک دو باغبان زبده گرجی آن را درسال میلادی ۱۸۸۰ بنیان گذاشت ورسما در۱۹۱۲ گشایش یافت. این باغ ۵۰۰۰ گونه گیاهی دارد که ۱۲۰۰ گونه آن رز است. اداره آن بعدها با آکادمی علوم گرجستان بود ولی از سال ۲۰۰۶ مستقل شده است. بخش های مهم باغ شامل بخش های : غرب آسیا، زلاند نو، آمریکای جنوبی، هیمالیا، مکزیک، استرالیا، مدیترانه، قفقاز، پارک ساحلی و باغ رز می باشد. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، باغ توسعه یافت و از سال ۱۹۲۵، به یک نهاد اصلی برای مطالعه فرهنگ دریایی نیمه گرمسیری مبدل شده است. در این باغ همچنین مقبره و خانه و تندیس باغبان اولیه گرجی وجود دارد. باغ گیاه شناسی باتومی یکی از بزرگترین باغ های گیاه شناسی جهان محسوب می شود.
بلوار باتومی
هرکس به باتومی می‌رود دیر یا زود خود را در حال قدم زدن در بلوار باتومی یا همان باتومیس بلواری -که پارکی به طول ١٫۵ کیلومتر است و مقابل ساحل اصلی کشیده شده- می‌یابد. این بلوار پر از مسیرهای پیاده‌روی، درختان زیبا و کافه‌هاو بار های زیبای ساحلی است. به همه‌ی این‌ها یک چرخ و فلک غول‌پیکر را هم اضافه کنید که منعکس‌کننده‌ی روح ِ زندگی ِ جاری در این بلوار است.همچنین در قسمتی از این بلوار فواره های زیبای موزیکالی قرار گرفته است که هر بیننده ای را مسحور خود می کند . بلار در سال ١٨٨۴ میلادی ساخته شده و در همان ابتدای امر چند گونه‌ گیاه و درخت کم‌یاب را هم در آن کاشتند. البته ساحل ِ این‌جا سنگلاخی است اما زیبایی‌های خودش را دارد و همیشه هم تمیز است. در قسمتهای مختلف این ساحل دوشهایی نیز تعبیه شده است . در تابستان از شدت ازدحام جمعیت تا حد انفجار می‌رود. اگر دنبال آب تمیزتر و جمعیت کمتر هستید باید یک مسیر کوتاه را تا جنوب شهر و گونیو کواریاتی رانندگی کنید.
میدان اِوروپاس
این میدان پهن و عریض، میدان مرکزی و اصلی باتومی به حساب می‌آید و از جمله خصوصیات آن می‌توان به فضاهای اختصاص یافته به فعالیت‌های ورزشی و همچنین فواره‌های موزیکالش اشاره کرد. بر فراز میدان یک یادبود برجسته – وبلنداز مدئا، کسی که باعث شد تا گرجستان به اروپا نزدیک شود وجود دارد که در سال ٢٠٠٧، شهردار باتومی از آن پرده‌برداری کرد. این یادبود که به هزینه‌ی دولت ساخته شده، یک مجسمه‌ی مدئا بر روی یک سکوی بلند است. ساخت آن حدود یک میلیون لاریِ گرجستان هزینه داشته و نام سازنده‌ی آن ، داویت خمالادزه است.
موزه هنر آجارا
مجموعه‌های این موزه، هنر گرجی را در بر می‌گیرد که شامل نقاشی‌های پیروسمانی، و النا آخولدیانی و همین‌طور نقاشی‌های اروپایی و روسی در سده‌‌های نوزدهم و بیستم میلادی است.
موزه‌ استالین
همان طور که می دانید استالین، یکی ازرهبران شوروی سابق، اهل گرجستان بود. استالین در گوری، یک شهر کوچک در گرجستان، به دنیا آمد. موزه‌ی استالین یک بنای سرگرم‌کننده است که بینندگان را با زندگی او آشناتر می‌کند. استالین بین سال‌های ١٩٠١ و ١٩٠٢ تنها چند ماه در این ساختمان ساکن بود. او در طی مدت اقامتش در باتومی، به سازماندهی کارگران قیرکار کمک کرد و یک مرکز چاپ هم راه انداخت. هرچند که او دو دهه بعد مشهور شد و هنگام اقامتش در باتومی، شاید فقط این کارگران قیرکار و کارمندان مرکز چاپ و پدر و مادر و اقوامش او را می‌شناختند. وسایلی از او به جا مانده که در این موزه به نمایش گذاشته شده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به تختی که او در آن می‌خوابید و همچنین یک حوله‌ی بیدخورده اشاره کرد .
مجسمه عشق در باتومی
Love Sculpture in Batumi نام اصلی این تندیس “زن و مرد” است ولی بیشتر به نام مجسمه عشق باتومی شناخته می شود، در کنار اسکله باتومی قرار دارد. این تندیس ۷ متری فلزی، مرد و زنی را نشان می دهد که دور از یکدیگر هستند بین ۸ تا ۱۰ دقیقه به هم نزدیک شده و یکی می شوند. سازنده آن تامارا کِوِه سیتادزه(Kvesitadze Tamara)، معمار، نقاش و مجسمه ساز گرجی است. در اصل منبع الهام ساخت این مجسمه داستان زندگی علی و نینو می باشد علی پسری مسلمان از کشور آذربایجان می باشد که عاشق دختری مسیحی به نام نینو میشود این عاشق و معشوق بخاطر دین های متفاوت از طرف خانواده های خود مورد مواخذه قرار گرفته و بالاجبار از یکدیگر جدا میشوند و پس از مدتی دق کرده و دنیای فانی را ترک میکنند تا در دنیای دیگر به یکدیگر بپیوندند.این مجسمه ها در واقع بیانگر روح علی و نینوست که در بهشت کنار ساحل زیبای باتومی به وصال میرسند جالب اینجاست که وقتی این دو مجسمه به یکدیگر میرسند مردم تماشاچی شروع به زدن سوت و دست به نشان شادی وصال میکنند . این مجسمه ها از ساعت ۹ تا ۱۲ شب روشن بوده و نور پردازی زیبایی در شب های افسونگر باتومی به نمایش میگذارند.